Επίλογος κυκλάμινου βουνού και Γενάρη 2016

Το κυκλάμινο βουνού, νομίζει, πως έκλεισε παλιούς κύκλους. Φτάνει ο Γενάρης.

Ως μπλόγγερ, νιώθω πως έχω τελειώσει.

Αγαπάω το χωριό μου, την πόλη μου, την ενημέρωση, την Τέχνη, του ανθρώπου, γενικά, μα έχασα πολύ καιρό χειροκροτώντας την και μας πήρε και μας σήκωσε, όλους!

Αν ήταν εν αγνοία μας και έχουμε Πίστη, ίσως, να μην είναι αργά.

Μην αναρρωτιέστε, γιατί είναι κοιμισμένοι στην Βουλή.

Όλοι μας είμαστε, βάση ποσοστού… της Πίστης μας και της εξέλιξης…

Ποιο τσιπάκι;

Τώρα;

Τσιπαρισμένοι, ήδη, όσοι χρησιμοποιούν πολύ, κινητά και ίντερνετ.

Κάποιοι, τους ξεφύγαμε… κι ίσως, απορούν: "πώς;"

Μπορούν, κι άλλοι.

Ελπίζω.

Ελπίζω, πως, τουλάχιστον τα παιδιά μας, δεν είναι ζόμπυ… ακόμα!

Αν προλάβουμε και τα σώσουμε, έχε ΚΑΛΩΣ!

Όχι, ο δρόμος, δεν ξέρω, αν είναι στην εκκλησιά, δυστυχώς, ενώ, θα έπρεπε!

Η Προσευχή και ο Σταυρός, όμως, είναι ΠΑΝΤΟΥ!

Κάν’ τε τον, δοκιμάστε… αν και τα παιδιά σας… τον κάνουν, αν μπορούν, πια, να τον κάνουν, αλλιώς… κλάψ’ τε το χθες, γιατί, τότε, τα "χάσαμε", όχι το σήμερα ή το αύριο.

Είπα κι εγώ, με πάει στον ΆΛΛΟ ΚΟΣΜΟ και με φέρνει, τόσες φορές! Δεν ΣΩΖΕΙ, ΚΑΛΥΤΕΡΑ, πέντε, δέκα, παιδάκια;

Είπα κι εγώ!

Πρέπει να ΥΠΑΡΧΕΙ, κάποιος ΑΝΩΤΕΡΟΣ ΛΟΓΟΣ, που ζω, ΑΚΟΜΑ!

Αφού μ’ ΑΞΙΩΣΕ ΝΑ ΖΩ και να ΤΟΝ καταλάβω, ΧΡΕΟΣ ΜΟΥ είναι και να τον πω.

ΣΤΟ ΥΨΟΣ του πηγαδιού μου, λοιπόν, ΟΤΙ ΠΡΟΛΑΒΩ και μ’ αφήσει να γράψω και να δείξω, γιατί … τον είχα και τον δημοσιογραφικόν… «τον τάλαντον», εξ ού και οι αποδείξεις… σε φωτογραφίες ή λόγια, συχνάκις.

Είπα κι εγώ: Μα, γιατί να μην βλέπει προκοπή η δική μου οικογένειά; ΓΙΑΤΙ:

Τόσες προσπάθειες, τόσες θυσίες, τόσο άχρηστη καπετάνισσα της οικογένειάς μου, ήμουνα;

Δεν κρίνω ανθρώπους, ούτε μισώ, κανέναν!
δεν ζήλεψα ποτέ, ούτε τα πλούτη τους, ούτε την δόξα τους!
Να τα χαίρονται και να την έχουν!

Αυτό που τους κυρίευσε "πολεμώ" και πιστέψ' τε με, είναι δύσκολο πολύ.

Ήθελα να μ' αγαπάνε όλοι, κι' αυτό, "δούλευα" πολύ για να το κερδίσω.
Τίποτα παραπάνω, τίποτα παρακάτω.

Αυτά.

Υγ. Όσο για το γιου τιουμπ, δεν διαθέτω άλλον χρόνο, να σβήσω, τίποτα!
Αν με σβήσει κι απ' τον χάρτη του, χαρά, θα μού δώσει!
Έτσι... γλυκά- γλυκά... μάς αποπλάνησαν.
Τώρα... τα βατραχάκια, αν την πηδήξουμε εύκολα απ' τα κατσαρολάκια... Καλά θα είναι!

ΘΑ ΤΗΝ ΠΗΔΗΞΟΥΜΕ, ΟΜΩΣ, ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ!!!
Πόσοι, δεν ξέρω!

Θα σας φέρω και το λινκ απ' το μπλογκ ΥΨΟΣ, (του πηγαδιού) που θα γράφω, αν το θεωρήσω αναγκαίο, και ΚΑΛΗ ΜΑΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗ στην ΖΩΗ!

ΚΑΛΟΝ ΜΑΣ, ΜΗΝΑ!