Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2016

υστερόγραφα μιας διαδρομής (Στράτος Δουκάκης)

υστερόγραφα μιας διαδρομής (Στράτος Δουκάκης) κι ένα δώρο για τα χριστούγεννα

(η πηγή στον τίτλο)


Τόσες μέρες σκέφτομαι,  θα κάνω ανάρτηση και θα γράψω αυτό ή θα γράψω το άλλο,  θα γράψω πως είχα ένα δώρο χριστουγεννιάτικο από ένα πολύ καλό διαδικτυακό μου,  πως αυτό το δώρο ήταν έκπληξη,  πως με συγκίνησε πολύ,  όχι μόνο σαν πράξη για την τιμή που μου δόθηκε αλλά και σαν περιεχόμενο.  Ήθελα να πω φίλε Στράτο πως δεν θα στριμώξω αυτό το βιβλίο σου που μοιάζει τόσο μεγάλο από γεμάτα συναισθήματα,  αυτή την περίοδο στην καθημερινότητα μου και ο λόγος είναι πως δεν θέλω να το κάψω έτσι εύκολα,  από την άλλη σε μια μικρή,  πολύ μικρή προσπάθεια να ξεκινήσω να το διαβάσω,  κόλησα σε εκείνη την πρόταση που λέει ''Κι αρχίζω να αναμετρώ τη ζωή μου.  Τις μια στάλα νίκες,  τις πολλές χασούρες,  τα βάσανα.  και μετά ''κι είναι τότε που αρχίζω την αυστηρή ενδοσκόπηση,  την αέναη επιστροφή στα βάθη του εαυτού μου,  όπου - ανεξήγητο πως και γιατί - αντηχούν,  σαν παραμιλητό,  τα λάθη και οι παραλείψεις πολλών χρόνων..''

Μετά από αυτές τις λέξεις είμαι σίγουρη ότι οι ιστορίες αυτού του βιβλίου τρυπούν βαθιά την ψυχή,  διαπερνούν την επιδερμίδα και απαρτίζονται από τρυφερότητα και λεπτά συναισθήματα.

Το χαιδεύω το βιβλίο,  από τη μέρα που το παρέλαβα το παίρνω και το νταντεύω σα μωρό στα χέρια,  το μυρίζω,  ακουμπάω το εξώφυλλο,  κρυφοκοιτάζω λέξεις και δεν το κρύβω πως μου αρέσει πολύ αυτό,  το μοναδικό,  πανάκριβο χριστουγεννιάτικο δώρο μου για αυτό νιώθω ότι όφειλα μια ανάρτηση τώρα,  πριν τη μέρα των χριστουγέννων,  τώρα ήταν η στιγμή του,  εδώ ανήκει.

Στράτο σ' ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για όλη την αγάπη και την τρυφερότητα με την οποία με έχεις περιβάλει..  σ' ευχαριστώ για το υπέροχο δώρο σου.


Ο Στράτος γράφει καθημερινά και στο ιστολόγιο του:

http://mithymnaios.blogspot.gr/

χαρούμενα χριστούγεννα σε όλους!

10 σχόλια:

  1. Πήγα στου Στράτου, δεν έμεινα. Χάρηκα με την είδηση του βιβλίου. Θα μπορούσε να είχε εκδόσει, πολλά περισσότερα! Καλοτάξιδο! Να είναι γερός και ευτυχισμένος, τόσο εκείνος, όσο και η οικογένειά του και οι φίλοι του!

    Υστερόγραφο δικό μου: Οι άνθρωποι μπορεί να χάνονται για Χ λόγους, οι κοινές αναμνήσεις όμως, ποτέ! Σεβάστηκα την λήθη τους, γι' αυτό δεν έγραψα στην σελίδα σου, Στράτο!

    Τις πραγματικά χαρούμενες στιγμές μας, τις χαιρόμαστε με τους κοντινούς μας και μ' αυτούς που μας βοήθησαν σ' αυτές!

    Αυτά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Υ.Γ. Φαίνεται ότι εσύ τα γράφεις ΟΛΑ αυτά.. κι όχι η <3 καρδούλα...!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Είχες δίκιο, Λαμπρινή, ευχαριστώ!
    Η πηγή είναι "με το φεγγάρι αγκαλιά", αφού περιπλανήθηκα και σε άλλες, αλλά κράτησα την τελευταία, λόγω φεγγαριού!

    http://metofeggariagalia.blogspot.gr/2015/12/blog-post_24.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. γιατί αυτό το "η πηγή στον τίτλο"... τώρα το είδα... Δεν το είχα προσέξει, και καθώς το διάβαζα... νόμισα ότι εσύ το έγραψες... με μπέρδεψε... <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Υγ. Διόρθωσα, εννοείται, την ανάρτηση!
    Συγγνώμη, φεγγαρένια! Δεν σκόπευα να "κλέψω" και την ψυχή σου, παρά μόνο την στιγμή σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. πήγα στην πηγή από εδώ "χαρούμενα χριστούγεννα σε όλους!
    Posted by ❤ at 8:43 PM "
    μετά είδα την πηγή που γράφεις ΚΑΤΩ από τον τίτλο...
    μπερδεύτηκα... <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Τώρα το διόρθωσα, Λαμπρινή, καλά κατάλαβες!
    Δικό μου το λάθος!
    Όταν δεν υπάρχουν προθέσεις, όλα διορθώνονται, όλα μπαίνουν στην θέση τους!
    Φιλιά και σ' ευχαριστώ, ξανά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Θα είμαι πολύ ειλικρινής, Κατερίνα. Τούτο ήταν έκπληξη για μένα. Ωστόσο, λόγω του ότι «οι κοινές αναμνήσεις δεν χάνονται» –παρ’ όλη εκείνη την απάντησή σου με μόνο αποσιωπητικά– ήσουν εξ αρχής –κι ακόμη είσαι– στη λίστα των φίλων που θα έστελνα το βιβλίο μου. Δεν είχα τη διεύθυνσή σου… Θα χαρώ να την έχω αν θέλεις να μου τη στείλεις. Και θα χαρώ περισσότερο όταν αυτό γίνει. Να στο στείλω.

    Ένα μεγάλο ευχαριστώ για την αναδημοσίευση και τα καλά λόγια στο πρώτο σχόλιο.
    Και θέλω να ξέρεις πως η «αυλή» μου ήταν και είναι ανοιχτή για όλους.
    Θα αναμένω να λάβω αυτό που σου ζήτησα.

    Καλή εβδομάδα!

    Υ.Γ. Εδώ μπορείς να δεις την Ιουστίνη (μας) http://fractalart.gr/ysterografa-mias-diadromis/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Έκπληξη; Γιατί; Τόσο λίγο με ήξερες; Θα μπορούσε η χαρά σου, να μην είναι και δική μου; Θα μπορούσα να σε "κρύψω"; Μήπως, δεν ήμουνα η πρώτη που σου είχα πει, ότι "γράφεις" και πρέπει να εκδώσεις βιβλίο; Για ψάξε λίγο, τα πολύ παλιά σου!
    Να ξέρεις! Μπορεί πολλές "σκιερές" καταστάσεις να μας χώρισαν, οι άνθρωποι έχουν και κακές τους στιγμές, παλεύονται εύκολα, όταν έχεις παρέα, υποφέρεις πολύ, όταν είσαι μόνος, ωστόσο, αν αγαπάς, εν λευκώ, αγαπάς!
    Κι εγώ, υπήρξα πολύ μόνη και πολύ κατηγορούμενη και αδικημένη, πονάει, ακόμα και πάντα.
    Ματώνει, γι' αυτό και δεν σου έγραψα...
    Σε πιστεύω ότι δεν με ξέχασες, ωστόσο.
    Είναι η ζωή που τα μπερδεύει και οι κοινοί φίλοι, κυρίως.
    Ήθελα να χορεύουμε όμορφα, όλοι μαζί.
    Δεν έκατσε. Δεν πειράζει, είμαστε στο τώρα.

    Η αναδημοσίευση... είχε και λυγμό κι αόρατο "γιατί;", αλλά δεν φαίνεται.

    Το είδα της Ιουστίνης, στο Φράκταλ, κι είναι η πρώτη φορά που στάθηκα έτσι,ίσως, προαίσθημα, το είδα και σε σένα και μετά στην φεγγαρένια, φίλη σας.
    Δημοσίευσα την τελευταία ανάγνωση, πάλι, από ένστικτο.
    Παραπέμπει σε όλους και όλα, άλλωστε!

    Στην πρώτη σκέψη, να διαβάσω το βιβλίο σου, αναρωτήθηκα, αν το αντέχω, ειδικά, αυτή την εποχή που είμαι πολύ λυγισμένη.

    Ίσως και να με δυναμώσει, όμως!
    Εσύ ξέρεις!
    θα βρούμε τον τρόπο, είμαι σίγουρη!
    Να είσαι καλά, θέλω, μα, την αλήθεια μου!
    Τα ξαναλέμε, γιατί και για μένα ήταν έκπληξη! Όχι το βιβλίο, το σχόλιο και η φώτο σου!

    .... Μα, η αγάπη, μένει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Πες το!