Χρυσός 2

...Έτσι το ονόμασα αυτό το άλμπουμ, έτυχε!

Επειδή ήθελα να εξηγήσω, πως δεν ψαχνόμουνα για να βρω ύλη, γι' αυτό το μπλογκ, αλλά προέκυψε, θέλω να εξηγήσω, το "πως"!
Απλά τα πράγματα:
Είχε ξεχάσει ανοιχτή μια καρτέλα ο γιος μου, έτυχε να δω, πήγα πολύ πίσω σε αναμνήσεις αυτές τις μέρες, έμαθα και πράγματα που δεν ήξερα.

Τελικά, δεν είναι κακό, να κοιτάς και λίγο πίσω.

Άρχισε να βρέχει δυνατά στον τσίγκο.
Ξέρω, "ξύπνησα" σημαντικούς ανθρώπους, Αθάνατους.

Για να ομορφύνει η σελίδα μου, είχα σκοπό να φέρω τα κύκλα... που είναι για τα χιόνια.

Κύκλους κάνει η ζωή παιδιά, σαν την βροχή.

Ρυάκια, ποτάμια, θάλασσες, σύννεφα, κι άντε πάλι απ' την αρχή!

Της ανακύκλωσης... όλοι μας.

Η υστεροφημία μένει, κι αυτή αναλόγως....

Να είμαστε γεροί και με ειρήνη, να λέμε, μόνο!

Όλα τα υπόλοιπα, τόσο αστεία!

Έφερα κι άλλες;
Τί πειράζει;
Των κύκλων της ζωής μου είναι κι αυτές!
Κλείνω παλιούς, διορθώνω και διορθώνομαι, ανοίγω καινούργιους, θα ξαναπάθω, θα μάθω κι άλλα, θα διδάξω κι άλλα, ώς εκεί, που μάς Γράφει ο Ανώτερος...
Έτσι πάει η ζωή.
Βότσαλα ριγμένα στην θάλασσα, πολλοί ή λίγοι κύκλοι... κ.λ.π.